Η μοναδική γυναίκα ναύαρχος

Το άρθρο αυτό ας γίνει αφορμή να μάθουμε κάτι από την ιστορία μας και να αρχίσουμε να διαβάζουμε το περιοδικό Προς Την Νίκην!!

Μπουμπουλίνα από το Προς Την Νίκην Μαρτίου 2020


13 Μαρτίου 1821. Η Μπουμπουλίνα υψώνει τη δική της σημαία– τον αετό με την άγκυρα και τον Φοίνικα – στο κατάρτι του «Αγαμέμνονα» και την χαιρετίζει με κανονιοβολισμούς μπροστά στο λιμάνι των Σπετσών. Στις 3 Απριλίου, ανήμερα των Βαΐων, επαναστατούν οι Σπέτσες, πρώτες από τα υπόλοιπα νησιά.
Η Μπουμπουλίνα, επικεφαλής μοίρας πλοίων, πλέει προς το Ναύπλιο και αρχίζει τον ναυτικό αποκλεισμό του. Η αποβίβασή της στους Μύλους του Άργους ξεσηκώνει τους Αργείους, κάνοντάς τους να επιμείνουν στην πολιορκία του Ναυπλίου. Οι επιθέσεις της εναντίον του απόρθητου κάστρου είναι μία σελίδα απαράμιλλου ηρωισμού.
4 Δεκεμβρίου 1821. Μόνη της διατάζει στις λέμβους έφοδο κατά του φρουρίου. Σφαίρες και οβίδες των κανονιών από το κάστρο πέφτουν στη θάλασσα. Οι άνδρες της προς στιγμή δειλιάζουν και υποχωρούν. Τότε η Μπουμπουλίνα εξανίσταται και αγέρωχα τους φωνάζει «…Είσθε λοιπόν γυναίκες και όχι άντρες; Εμπρός!». Οι αξιωματικοί υπακούουν και συνεχίζουν. Οι άνδρες και τα καράβια της παραμένουν εκεί έως την παράδοση του Ναυπλίου στις 30 Νοεμβρίου 1822.
Στη συνέχεια παίρνει μέρος στον ναυτικό αποκλεισμό της Μονεμβασιάς και την παράδοση του κάστρου της. Τα πλοία της πολιορκούν το Νεόκαστρο στην Πύλο και ανεφοδιάζουν το Γαλαξίδι, με κυβερνήτες τα παιδιά της και τα αδέλφια της. Τα παλληκάρια της πολεμούν στο Άργος, στην Τρίπολη, στα Δερβενάκια.
Στην μάχη του Άργους, σώμα ολίγων Σπετσιωτών πολεμιστών με αρχηγό τον γιό της Μπουμπουλίνας, Γιάννο Γιάννουζα, αντιστέκονται στις δύο και πλέον χιλιάδες Τουρκοαλβανών του διαβόητου για τη βαρβαρότητά του Βελή-μπέη.
Ο Γιάννουζας ορμάει πεζός πάνω στον έφιππο Βελή-μπέη. Τον ρίχνει κάτω και τον τραυματίζει θανάσιμα. Όμως, εκείνη τη στιγμή εχθρικό βόλι τον κτυπά και τον αφήνει νεκρό. Η Μπουμπουλίνα, μετά τη θυσία του γιού της, στέλνει στην ελληνική κυβέρνηση το λακωνικό μήνυμα: «Ο γιός μου είναι νεκρός, αλλά το Άργος είναι στα χέρια μας».
Η Μπουμπουλίνα παίρνει μέρος ως ισάξια με τους άλλους οπλαρχηγούς στα πολεμικά συμβούλια και τις αποφάσεις. Στον εμφύλιο σπαραγμό αντιδρά για τη φυλάκιση του Κολοκοτρώνη. Κατηγορείται και εξορίζεται. Με την κάθοδο του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο ἡ φιλοπατρία της υπερισχύει της πικρίας της. Και πάλι προετοιμάζεται για τον καινούργιο αγώνα εναντίον του Ιμπραήμ, όμως έρχεται αναπάντεχα το τέλος της. Η καπετάνισσα πέφτει νεκρή από άδικο σπετσιώτικο βόλι, στις 22 Μαΐου 1825.
Το Αρχοντικό της Μπουμπουλίνας στις Σπέτσες, σήμερα Μουσείο Μπουμπουλίνας.


Σημαντικές πληροφορίες
  • Είναι η μόνη γυναίκα που μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία.
  • Ναυπήγησε το πρώτο ελληνικό πολεμικό πλοίο του 1821, τον «Αγαμέμνονα», του οποίου η ναυπήγηση κόστισε 75.000 τάλαρα (μήκους 48 πήχεων με 18 κανόνια μεγάλου βεληνεκούς).
  • Συντηρούσε μόνη της ένα εκστρατευτικό σώμα Σπετσιωτών και πλήρωνε τα πλοία αλλά και τα πληρώματά τους.
  • Διέθεσε τα δύο πρώτα χρόνια της επανάστασης ολόκληρη την αμύθητη περιουσία της (πάνω από 300.000 τάλαρα – χρυσά ισπανικά νομίσματα της εποχής)
  • Της απονέμεται ο τίτλος της Καπετάνισσας και της Μεγάλης Κυράς.
  • Η μοναδική γυναίκα στην παγκόσμια ιστορία που πήρε τον τίτλο της «ναυάρχου» του ρωσικού στόλου από τον τσάρο Αλέξανδρο Α΄.
  • «…ἐνώπιον αὐτῆς ὁ ἄνανδρος ᾐσχύνετο καί ὁ ἀνδρεῖος ὑπεχώρει» (Ἰ. Φιλήμων).
Πηγή: Προς Την Νίκην Μαρτίου 2020

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια